Ibn Hibban
Ibn Hibban ابن حبان | |
|---|---|
| Title | “Sheikh of Khorasan” |
| Personal life | |
| Born | 270 A.H. (884 CE) |
| Died | 354 A.H. (965 CE) |
| Resting place | Lashkargah, Afghanistan |
| Era | Islamic Golden Age, Middle Abbasid era |
| Main interest(s) | Hadith studies |
| Notable work(s) | Sahih Ibn Hibban |
| Occupation | Muhaddith, Hadith compiler, Islamic scholar |
| Religious life | |
| Religion | Islam |
| Denomination | Sunni |
| Jurisprudence | Shafi'i |
| Creed | Ash'ari |
| Muslim leader | |
Influenced by | |
| Arabic name | |
| Personal (Ism) | Muhammad (محمد) |
| Patronymic (Nasab) | Ibn Hibban ibn Ahmad ibn Hibban (ابن حبان ابن أحمد ابن حبان) |
| Teknonymic (Kunya) | Abu Hatim, Abu Bakr (ابو حاتم, ابو بكر) |
| Toponymic (Nisba) | al-Tamimi al-Darimi al-Busti (التمیمی الدارمی البستی) |
Muḥammad ibn Hibbān al-Bustī (Arabic: محمد ابن حبان البستی) (c. 270–354/884–965) was a Muslim Arab scholar, polymath and a prominent Shafi'i traditionist, ḥadith critic, evaluator of rijal, compiler and interpreter of hadith. He was a prolific writer and well-versed in numerous Islamic fields such as fiqh (reaching the level of Ijtihad) as well as in the sciences of astronomy, medicine, history and other disciplines.